۱۳۹۷ اردیبهشت ۲۷, پنجشنبه

دلنوشته یک نسل اینبار به قلم بهروز وثوقی


بهروز وثوقی در صفحه اینستاگرامش دلنوشته ای را منتشر کرده که در عنوان اول پیک نت امروز به آن پرداخته شده است. وثوقی در این دلنوشته، می نویسد: ‌‎«منم بهروز، بهروزی به بزرگی خاطرات دور و نزدیک شما مردم ایران. ‌‎من بهروز وثوقی هستم. ‌‎من دلمو، قلبمو تو اون خاک، تو اون سرزمین ابا و اجدادى جا گذاشته ام. مگه می شه ‌‎سواحل زیبای دریای خزر رو از یاد ببرم؟ ‌‎مگه جاده کندوان چالوس از یادم می ره؟ ‌ صحنه فیلمبرداری همسفر، ‌‎جاده شمال، ماه عسل، امامزاده داوود، سوته دلان، ‌‎داش آکل و لارستان و ممسنی شیراز، طوقی کاشان و محله قالیشوران، آرامگاه ‌‎حافظ و بازارهای قدیمی، ‌تنگسیر و کوچه بهمنی، بوشهر رئیس علی دلواری، زار ممد و کشتی های به گِل نشسته انگلیسی ها، ‌‎سهراب سالاری اهل آبادان‌ ‎که ‌‎پنجره ای رو به خاطرات داشت، ‌‎گوزنها و مسگرآباد و لاله زار تهران، مگه یه لحظه از اونا می شه غافل شد؟ منم بهروز. ‌‎منم ممل آمریکایی ‌‎و استادیوم آریامهر و قالپاق دزدی خاص خودم. ‌‎نسرین جان و بارشکستنی اش و چه دعواهایی که واسش نکردم با اون کت پاره شده علی لباس شور، قولنامه پمپ بنزین تو آمریکا ‌‎و انتظار برت لنکستر تو فرودگاه مهرآباد نیویورک، بیمارستان سینا و اون مدرک دُکی از نیوجرسی یادتونه؟ ، بهش گفتم مدرکت به درد جرز لای دیفال می خوره، آخرش حرف منو گوش کرد و رفت دنبال مدرک دکترا از نیویورک، آره منم، بهروز، ‌‎منم بلوچ، به من میگن رضا، ‌‎رضاموتوری همیشگی شما، با موتورم تو میدون بهارستان، ‌‎منم بهروز شما. ‌‎بهروزی با غیرت قیصر ‌‎روزی میام زیر بازارچه حاج مِیتی (مهدی)، ‌‎میام که خاطراتم رو پس بگیرم. ‌‎منم بهروز شما. ‌‎عباس آقای فیلم دشنه. اگه چاخان گفتم ‌‎اگه زبونم گیر کرده بود ‌‎فقط واسه شما مردمم بود. ‌‎حالا اینجا هر چی راست هم بگم ‌‎باز تو غربتم، غریبم. ‌‎اینجا درسته همه امکانات هست ‌‎ولی اینجا خونه من نیست. منم مرد دالاهوی کرمانشاه، ‌‎تنگه اژدها یادتونه؟ ‌‎قصرشیرین، قیس عامری چطور؟ یادتونه؟ ‌‎لیلی و مجنون و آن کویر سوزان. ‌‎من بهروز هستم و ‌‎تا به امروز هم فقط و فقط با یاد و خاطرات لحظه به لحظه اون خاک مقدس و مردم سرزمینم ‌‎در غربت ایستاده ام و نبضم در تپش هست.‌‎‌‎ ‌‎من هرگز شما رو در این سالیان در غربت غریب فراموش نکردم. ‌‎منم بهروز شما. ‌‎آیا تو اون مملکت ‌‎پرده های خاکستری سینما هنوز بوی منو می ده؟ ‌‎من با شما زندگی کردم. ‌‎من با شما بزرگ شدم. دوری تون خیلی سخت بود ولی با اون همه خاطرات ریز و درشت با شما هستم، در سواحل سانفرانسیسکو هنگامی که مرغان دریایی بر فراز آسمان پرواز می کنند، صدای ایران را، صدای دوران جوانی ام را گویی می شونم. یاد علی تعارفی بت شکن می افتم، کنار اون رودخانه و شکار پرندگان با پدر بزرگ (جمشید خان مشایخی) هموطنان عزیزم من همیشه و همه جا یادتون و به یاد خاک پاک ایران و زادگاهم بودم و خواهم بود. ممنونم. قربان همه شما.» بهروز وثوقی به تلگرام پیک نت بپیوندید https://telegram.me/pyknet @pyknet پیک نت 26 اردیبهشت

یک روز احمدی نژاد رازهای انتخابات را خواهد گفت


رحیم مشائی معاون و مشاور احمدی نژاد که زندانی است، پیش از رفتن به زندان در یک نوار ویدیوئی فاش کرده است: آقا (رهبر) در هر مسئله‌ای تشخیصی می‌دهند نقطه نظر می‌دهند، هر روز که دیدار نمی‌کنند، گاهی اوقات یادداشت می‌نویسند به رئیس جمهور. از این موارد زیاد است. یک روزی آقای احمدی‌نژاد آنچه در انتخابات نهم گذشت را خواهد گفت. اینها اسرار است. در انتخابات 84 رویشان نمی‌شد از آقای هاشمی دفاع کنند، چون سال‌ها به هاشمی فحش داده بودند. برخی گفتند سکوت می‌کنیم، ولی یواشکی گفتند هاشمی بهتر است. انتخابات تمام شد احمدی‌نژاد رأی آورد. به تلگرام پیک نت بپیوندید https://telegram.me/pyknet @pyknet

۱۳۹۷ اردیبهشت ۲۱, جمعه

نظام کلیه شبکه های اجتمائی رابسته است . شبکه هانمی توانندکارکنندبه دادمابرسید.


نفوذ سازمان های جاسوسی اسرائیل تا اعماق ج. اسلامی


نفوذ سازمان های جاسوسی اسرائیل تا اعماق ج. اسلامی یک روزنامه نگار اسرائیل کتابی در باره عملیات نفوذی و جاسوسی اسرائیل در جمهوری اسلامی منتشر کرده است. با وی مصاحبه ای تصویری انجام شده که تلویزیون بی بی سی نیز خوشبختانه آن را پخش کرده است. این روزنامه نگار اسرائیلی ضمن شرح رقابت ها و اختلافات درون سازمان موساد از یک طرف و موساد و رئیس دولت کنونی اسرائیل "نتانیاهو" از سوی دیگر، درباره ترور دانشمندان اتمی ایران و برخی ترورها و عملیات جاسوسی اسرائیل در جمهوری اسلامی تقریبا همان نکاتی را تائید می کند که تاکنون مقامات امنیتی جمهوری اسلامی بسیار کمرنگ و بصورت تبلیغاتی آن را مطرح کرده بودند. از جمله درباره نقش اسرائیل در ترور دانشمندان اتمی ایران. فیلم این مصاحبه را خود می توانید ببینید و بحث ما درباره انگیزه های انتشار کتاب و مصاحبه نیست، بلکه بحث ما بصورت سئوالی اینست که وقتی اسرائیل می تواند در عمق محرمانه ترین و مهم ترین فعالیت جمهوری اسلامی - اتمی و نظامی- نفوذ کند چگونه می توان تصور کرد که در کنار امام جمعه ها، مجلس، قوه قضائیه و بیت رهبری و دیگر نهادها نفوذ نکرده و لانه نکرده باشد؟ ارتشبد فردوست در خاطرات با صراحت می گوید که اسرائیل در زمان شاه نیز در ایران شبکه ای نفوذی داشت که هرگز اطلاعات آن را حتی به شاه هم نمی داد و به همین دلیل بعد از انقلاب 57 این شبکه دست نخورده باقی ماند زیرا سند و جای پائی از آن در جائی وجود نداشت. اگر این واقعیت پذیرفته شود، آنگاه باید درباره بسیاری از اقدامات و تصمیمات و نوشته های برخی روزنامه ها (از جمله روزنامه هائی مانند کیهان) و خطبه ها و خشونت های حکومتی بعنوان جاری کردن قوانین اسلامی در جامعه و عملا ناراضی تراشی و یا هدایت سیمای جمهوری اسلامی طی چند دهه به سمتی که دیگر اعتباری در میان مردم نداشته باشد و .... از خود سئوال کرد آنها که در محرمانه ترین نهادهای اتمی و نظامی نفوذ دارند، در این نهادها و شبکه ها که در بالا به برخی از آنها اشاره کردیم نفوذ ندارند؟ از جمله در هدایت برنامه های اقتصادی ایران و یا رهبری اتاق بازرگانی و بازار ارز و دهها پدیده دیگر، از جمله همین آتش زدن برجام با ژست و شعار مرگ بر امریکا و مرگ بر اسرائیل؟ همان که عده ای فعال محیط زیست را به جرم جاسوسی می گیرد و حتی در زندان می کشد، آن نفوذی نیست که حتی نمی خواهد اجازه بدهد محیط زیست ایران از نابودی نجات یابد؟ این سئوال را تعمیم بدهید به بسیاری از تصمیمات و اقدامات حکومتی تا عمق فاجعه بردن ایران به سمت جنگ داخلی و تجزیه و نابودی آن درک شود. فیلم مصاحبه را در لینک زیر "عنوان اول پیک نت امروز" ببینید. به تلگرام پیک نت بپیوندید https://telegram.me/pyknet @pyknet پیک نت 22 اردیبهشت

۱۳۹۷ اردیبهشت ۹, یکشنبه

تجمع‌های اعتراضی کارگران فولادسازی ارومیه در شمال و شهرداری دزفول و پارس جنوبی در جنوب ایران


کارگران فولادسازی در ارومیه در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق شان در یکسال گذشته در مقابل استانداری آذربایجان غربی تجمع کرده و با پهن کردن سفره ای خالی در خیابان اعتراض خود را نشان دادند. به نوشته برخی وبسایت‌های خبری در ایران،کارگران در این تحصن اعتراضی که شنبه یکم اردیبهشت برگزار شد، از شعار دادن اجتناب کردند و تلاش داشتند به شکلی نمادین وضعیت معیشتی خود را به مسئولان استانی نشان دهند. #كارگران #فولادسازي_اروميه بدليل يكسال حقوق معوقه در مقابل استانداری به نشانه اعتراض سفره خالی پهن کرده اند pic.twitter.com/EeBgjIJPX8 — اردوی کار (@ordoyekar) April 21, 2018 از سوی دیگر، روز جمعه نیز کارگران شهرداری دزفول برای چندمین روز پیاپی در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق معوقه خود، مقابل شهرداری و فرمانداری این شهر حاضر شدند و خواهان رسیدگی به وضعیت شان شدند. کارگران شهرداری دزفول از دی ماه گذشته حقوق دریافت نکرده‌اند و عیدی و پاداش شان در دو سال گذشته پرداخت نشده است. از سوی دیگر، کارگران اخراجی فاز ۱۹ پارس جنوبی نیز در اعتراض به اخراج شان روز شنبه در مقابل در ورودی مجتمع تحصن کرده و اجازه ورود و خروج را به کسی نمی‌دادند تا اینگونه اعتراض خود را به مسئولین مربوطه نشان دهند. اعتراضات کارگری اگر چه در سال‌های گذشته به طور پراکنده در کشور وجود داشته است اما از دی ماه سال گذشته و در پی اعتراضات سراسری مردم شدت بیشتری به خود گرفته است. بسیاری از کارگرانی که با مشکلات جدی معیشتی مواجه شده اند به ناچار برای گرفتن حقوق خویش دست به اعتراضاتی زده اند که در مواردی با برخورد خشن نیروهای امنیتی هم روبرو شده است.

۱۳۹۶ اسفند ۱۲, شنبه

پتانسیل بنیان‌برافکن جامعه‌ی کارگری ایران


۱۲ اسفند ۱۳۹۶March 03, 2018 اعتراضات کارگران ایران در قالب تجمع، اعتصاب و نامه‌نگاری با مقامات کشور در روزهای گذشته گسترده‌تر و ملتهب‌تر از پیش ادامه داشته است. این اعتراضات که تا ماه‌ها پیش به صورت پراکنده در برخی واحدهای تولیدی و صنعتی و به صورت چند ساعته یا یک روزه برگزار می‌شد اکنون با اعتصا‌ب‌های چند روزه، راهپیمایی در شهر و سر دادن شعارهایی با رنگ و بویی متفاوت از اعتراضات صنفیِ گذشته در جریان است. بسته شدن روزنه‌ی امید اعتراضات کارگری در شهرها و مناطق صنعتی مختلف ایران در حدی افزایش یافته که در اواخر بهمن‌ماه و تنها چند روز پس از آنکه مقامات جمهوری اسلامی و حامیان نظام ۳۹امین سال روی کار آمدن حکومت اسلامی را برگزار کردند و فریبکارانه از شرایط «مطلوب» در کشور سخن گفتند، بیش از ۳۰ اعتراضات صنفی در یک روز در سراسر ایران برگزار شد. کارگران ایران در سال‌های گذشته با شدت یافتن بحران اقتصادی و رکود حاکم بر واحدهای صنعتی و تولیدی همواره با چند ماه عدم پرداخت حقوق روبرو شده‌اند. با روی کار آمدن دولت روحانی و امضای برجام و وعده‌های رنگارنگ دولت «تدبیر و امید» روزنه امیدی در جامعه شکل گرفت تا شاید «در دوران پسابرجام چرخ اقتصاد ایران بچرخد» و وضعیت کارگران نیز بهبود پیدا کند. اکنون با گذشت چهار سال از آن وعده‌ها و در حالی که برجام امضا شد و روحانی زمان کافی برای تحقق دست‌کم بخشی از وعده‌های اقتصادی و برجامی خود را داشت آن روزنه امید کور شده و نه تنها به بهبود شرایط امیدی نیست بلکه فروریختن بدنه زنگ‌زده اقتصاد ایران دور از ذهن نیست. این شرایط روزهایی را برای کارگران ایران رقم زده است که دیگر پرداخت به‌موقع حقوق و مزایای آنها امری غیرعادی به نظر می‌رسد؛ اگر تا دیروز تنها بخشی از کارگران که کارخانه‌هاشان مستقیم با تحریم‌های اقتصادی درگیر بود با بحران «حقوق معوقه» روبرو بودند امروز این بحران به همه واحدهای تولیدی و صنعتی، از کوچک تا بزرگ، سرایت کرده و کارگران نه تنها به دلیل پرداخت نشدن حقوق زیر فشار هستند بلکه امنیت شغلی خود را با تهدید جدی روبرو می‌بینند. اعتراض کارگران معدن به عدم دریافت حقوق زندگی بدون درآمد فشار اقتصادی تحمیل شده به کارگران به حدی رسیده که بسیاری از آنها قادر به تحمل آن نیستند. هفته گذشته خبر دردناکخودکشی یک کارگر مجتمع کشت و صنعت هفت تپه به دلیل عدم دریافت ماه‌ها حقوق و بدهکاری جامعه را به شدت متاثر کرد. بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی وزارت صنعت بیش از ۵۱۰۰ واحد صنعتی در طول دولت یازدهم و در فاصله سال‌های ۹۲ تا ۹۶ تعطیل شده‌اند. همچنین بیش از ۳۰ برند معروف تولیدی که برخی بیش از نیم قرن سابقه تولید و حضور در بازارهای داخلی و خارجی داشتند خط تولید خود را متوقف کرده و با نابودی روبرو شده‌اند. هزاران کارگر در دوران پسابرجام از کار اخراج شدند که بیشتر آنها ماه‌ها حقوق طلب دارند. آنها نه تنها بلاتکلیف هستند بلکه هیچ حمایتی، حتی در حد دریافت بیمه بیکاری از سوی دولت دریافت نمی‌کنند. به گفته فعالان کارگری حدود ۴۲ میلیون نفر خانواده کارگری در ایران زندگی می‌کنند که همه آنها با مشکلات دشوار اقتصادی و معیشتی روبرو هستند. سال نو و مشکلات کهنه کارگران ایران در چنین شرایطی همزمان با به صدا درآمدن زنگ خطر ورشکستگی اقتصاد کشور تنها راه را در اعتراض و اعتصاب می‌بینند تا شاید مقامات حکومت که در داخل به اختلاس و غارت از «سفره انقلاب» مشغولند و در سیاست خارجی همچنان چنگ و دندان نشان می‌دهند، کارگران را نیز ببینند و فکری به حال آنها بکنند. گسترده‌تر شدن اعتراضات کارگری در هفته‌های گذشته البته دلایل دیگری نیز دارد. هر سال با نزدیک شدن نوروز و سال نو خورشیدی، هزینه‌های خانواده‌های کارگری مانند دیگر اقشار ایران افزایش می‌یابد. تامین لباس و کفش نو، مواد خوراکی و برگزاری مراسم نوروز، همگی برای کارگران هزینه‌هایی دارد که تأمین آن بدون حقوق و درآمد ناممکن است. سفر نوروزی برای خانواده‌های کارگری در این وضعیت یک رویای دست‌نیافتنی است. از سوی دیگر کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی و صنعتی در نخستین هفته‌های آغاز سال جدید معمولا با کاهش شدید نقدینگی مواجه می‌شوند و کارگران این موضوع را می‌دانند که اگر نتوانند پیش از نوروز دست‌کم بخشی از حقوق معوقه خود را از کارفرما دریافت کنند، پس از نوروز نیز باید هفته‌ها در انتظار پرداخت آن معطل بمانند. موضوع دیگری که موجب نارضایتی جامعه کارگری ایران شده است تعیین میزان حداقل دستمزد برای سال آینده است. هر ساله در آخرین هفته‌های سال شورای عالی کار که متشکل از نمایندگان کارگران و کارفرمایان و دولت است، به تعیین حداقل دستمزد برای کارگران در سال جدید می‌پردازند. روند تعیین حداقل دستمزد در سال‌های گذشته نتوانست رضایت جامعه کارگری را جلب کند. کارگران معتقدند دستمزد تعیین شده برای آنها، که در سال ۹۶ حدود ۹۳۰ هزار تومان بود، نه تنها با نرخ تورم تناسبی ندارد بلکه برای کارگران ساکن در شهرهای بزرگ حتی کفاف پرداخت هزینه اجاره خانه را نیز نمی‌دهد. جالب اینکه در اسفند ۹۵ که حداقل دستمزد سال ۹۶ زیر یک میلیون تومان در ماه تعیین شد خط فقر در کلان‌شهرهای ایران معادل ۳ میلیون و پانصد هزار تومان بود. این در حالیست که حداقل دستمزد از سوی اکثر کارفرمایان به عنوان حقوق ماهانه کارگران در نظر گرفته می‌شود و کمتر کارفرمایی حاضر است کارگران را با پایه حقوقی بیش از حداقل دستمزد به کار بگیرد. دستمزد ناعادلانه‌ای که هر ساله در شورای عالی کار و با غلبه‌ی نظر نمایندگان کارفرمایان و دولت تعیین می‌شود امسال با مقاومت شدید نمایندگان کارگران روبرو شده و تا کنون که در نیمه اسفندماه هستیم همچنان نمایندگان کارگران برای تعیین رقمی عادلانه برای حداقل دستمزد تلاش می‌کنند. در این میان، خانوارهای کارگری کلان‌شهرها در سال‌های گذشته همواره به حاشیه شهرها رانده شده‌اند و ضمن اینکه کیفیت زندگی آنها به شدت کاهش یافته، فرزندان آنها نیز با انواع آسیب‌های اجتماعیِ حاشیه‌نشینی روبرو شده‌اند.

۱۳۹۶ بهمن ۱۸, چهارشنبه

دولت روحانی پولی برای خرید بوئینگ و ایرباس ندارد


دولت روحانی پولی برای خرید بوئینگ و ایرباس ندارد - دولت مدعی بود عدم تأمین پیش‌پرداخت برای هواپیماهای سفارش شده مشخص نبودن تکلیف خروج آمریکا از برجام است در حالی که جیب دولت برای این پرداخت خالی است و به همین دلیل احتمال لغو قرارداد خرید هواپیما وجود دارد. ۱۸ بهمن ۱۳۹۶ رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی خبر داد دولت روحانی پولی ندارد که بابت هواپیماهای سفارش داده شده به دو شرکت ایرباس و بوئینگ بپردازد. محمدرضا رضایی‌ کوچی رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی همچنین تاکید کرد تا زمانی که ایران پیش‌پرداخت ساخت هواپیما به دو شرکت ایرباس و بوئینگ را پرداخت نکند این دو شرکت برای ساختن هواپیما اقدام نمی‌کنند. رضایی کوچی در توضیح این شرایط گفت: «در ابتدای عقد قرارداد با دو شرکت هواپیماسازی ایرباس و بوئینگ قرار بود این دو شرکت هزینه مورد نیاز برای ساخت هواپیما را با فاینانس یا سرمایه‌گذاری خارجی متقبل شوند. اما در هفته‌های گذشته شاهد بودیم که مدیران این دو شرکت در اظهاراتی از فاینانس اعتبارات ساخت هواپیما برای ایران عقب‌نشینی کرده‌اند، از طرفی با توجه به رقم بالای پیش پرداخت ساخت هواپیماهای سفارش داده شده از سوی ایران دولت نیز هرگز قادر به پرداخت این پول نخواهد بود.» رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی همچنین گفت: «با توجه به اینکه مجوز خرید هواپیما از بوئینگ و ایرباس تنها دو سال اعتبار دارد، پایان زمان مجوز دو ساله ایران به معنای محروم شدن دوباره کشورمان از خرید هواپیما است.» به گفته رضایی کوچی با توجه به میزان محدود اعتبارات عمرانی و اینکه این اعتبارات بر اساس اولویت باید به زیرساخت‌های شبکه ریلی و تجهیز جاده‌ها و آبخیزداری اختصاص یابد، دولت پولی برای واریز پیش پرداخت ساخت هواپیما در اختیار ندارد. گفتنی است جان لئی مدیر فروش ایرباس اواخر دی‌ماه سال جاری نسبت به تاخیر ارائه پیش‌پرداخت‌ قرارداد خرید هواپیماهای ایران‌ایر هشدار داده بود. یک روز پس از سخنان مدیر فروش ایرباس اصغر فخریه‌ کاشان قائم مقام وزیر راه از احتمال خروج سفارشات ایران از خط تولید این کمپانی هواپیماسازی خبر داد. البته قائم مقام وزیر راه موضوع دیرکرد ایران در تأمین پیش‌پرداخت را کلی‌گویی عنوان کرده و گفته بود: «باید مطمئن شویم مجوز فروش هواپیما به ایران معتبر باقی می‌ماند، برای رفع این مسائل در حال مذاکره هستیم که باعث تاخیر در ارائه پیش‌پرداخت‌ها شده است.» او در پاسخ به این پرسش که آیا تاخیر در پیش‌پرداخت‌ها باعث تاخیر تحویل هواپیما و تاثیر در زمانبندی می‌شود، گفت: «در قرارداد هم ذکر شده است که اگر ایران ایر به هر دلیلی پرداخت‌ها را با تاخیر انجام دهد، این اقدام می‌تواند در زمانبندی تحویل هواپیما‌ها اثرگذار باشد البته ممکن است که تاثیرگذار هم نباشد یا اینکه ممکن است سفارشات ایران را از خط تولید خارج کنند و به شرکت متقاضی دیگری تحویل دهند و سفارش ایران در نوبت بعدی تحویل شود.» قاوئم مقام وزیر راه یک ماه پیش از این اظهارات و در اواخر آذرماه از ورود ۱۲ فروند هواپیمای ایرباس و ATR در سال ۲۰۱۷ خبر داده و گفته بود فاینانس ۴۷ هواپیمای ایرباس و بویینگ را تامین کرده‌ایم و قرار نیست شرکت آمریکایی خط اعتباری را تامین کند، تامین فاینانس می‌تواند از سوی شرکت آمریکایی مقیم خارج انجام شود. اکنون رئیس کمیسیون عمران مجلس از جیبِ خالی دولت برای تأمین پیش‌پرداخت خرید هواپیما خبر می‌دهد و با توجه به اینکه دونالد ترامپ نیز تا کنون تصمیمی برای خروج از برجام نگرفته است به نظر می‌رسد سخنان قائم مقام وزیر راه درباره انتظار دولت ایران برای مشخص شدن تکلیف برجام راهی برای اعتراف نکردن به بی‌پولی و صندوق خالی دولت بوده است.